Red.Nacz. komentarzy: 2
Poczta elektroniczna
Ludwik Cichy komentarzy: 0
Anka cześć,
Anka cześć, Spotkałem dzisiaj jednego normalnego człowieka i jedną prezesową, i jednego łabędzia.
Dorota Krawiec komentarzy: 0
Merynos, Traktor, ojciec i ja
Kontynuujemy druk książki odrzuconej przez 26 znanych polskich wydawnictw, a napisanej przez nastolatkę Dorotkę Krawiec. Trzy poprzednie fragmenty znajdziecie w naszym serwisie.Karina Piwowarska komentarzy: 0
Ono (5)
Jednak to paradoks: odnalezienie tożsamości narodowej lub seksualnej, bez których to można czuć się Zagubionym Nikim, może również być niebezpieczne, może być pułapką, bo prowadzi wprost w ciasne granice jednego z kawałków nazywających się bądź „Żydzi”, bądź „Homoseksualiści”, bądź „Katolicy”. Łukasz Rudziński komentarzy: 0
Krzyk
Błażej Baraniak komentarzy: 0
Jan Kozikowski
Wszystko staje się uproszczone i sprowadza się właśnie, tylko i aż, do Miłości. Podczas gdy rzeczywistość wydziwia i kombinuje. Niestety, nie wiadomo dlaczego-zawsze-tak-jest, nie trwa to zbyt długo – tak jak rozbłysk. Rozpada się to zjawisko wbrew swojej potędze, wartości, znaczeniu, budulcowi.
Czym zawinili bohaterowie, gdzie błąd, co poszło nie tak, w którym miejscu i kto podjął niewłaściwe kroki? Może nie da się połączyć rzeczywistości i Miłości w całość, może to dwie sprawy nieprzystające, albo wrogie? Błażej Baraniak komentarzy: 1
List z dwóch podróży do Wrocławia i jednej do Opola
Większa część populacji współcześnie nie mówi, tylko wrzeszczy, nie zamyka drzwi (od aut, pokojów, domów i czego tam jeszcze), tylko nimi trzaska. Trzeba Wam wiedzieć, że ludzie, zanim zaczęli wrzeszczeć, zwracali się do siebie taką siłą głosu, żeby nawzajem się słyszeć, a gdy kto z jakichś powodów przygłuchł, używał trąbki do słuchania. Mało tego – ludzie zwracali się do siebie pełnymi zdaniami, niejednokrotnie złożonymi, i używali co najmniej paru tysięcy słów dla precyzji kontaktu. 
Pod koniec ubiegłego roku pisaliśmy w „Morelach i Grejpfrutach” o Łukaszu Kuropaczewskim i o jego zbliżającym się światowym debiucie gitarowym w Carnegie Hall. Debiut wypadł światowo (bisy, owacje na stojąco, media itd.), a my dostaliśmy od Łukasza kartkę na święta. Odpisaliśmy, i otrzymaliśmy odpowiedź, znów odpisaliśmy, i tak już dalej jakoś szła ta korespondencja. Trochę głupio zatrzymywać wyłącznie dla siebie to, co Łukasz opisuje, stąd pomysł, żeby pisał dla wszystkich morelowych Czytelników z tej Ameryki. Dzisiaj o tym, jak Łukasz wyrusza na podbój świata, uzbrojony w butelkę żubrówki, siatę czerwonych barszczy w proszku oraz pewność swych racji. Dariusz Łukaszewski komentarzy: 0
Łukasz Kuropaczewski - Trzy tygodnie przed debiutem w Carnegie Hall
Błażej Baraniak komentarzy: 0
Dramat: Śmierć na żywo
Trwało to tygodniami. To namawianie, żeby zrealizował swoje marzenie. Aż w końcu, nieoczekiwanie, nieomal z dnia na dzień Błażej przyniósł nam maszynopis swojego dramatu, napisanego na zamówienie znanego reżysera. Tak się to zaczyna i zawiązuje:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
