Czytelnia człowieka dla ludzi

Witam. I pozdrawiam serdecznie!
Trochę się powłóczyłem po kieleckich traktach, a dzisiaj, dla odmiany, postanowiłem przesłać to, co się mi w drodze napisało...
Tomasz Bohajedyn

Picasso w burdelu

Już dobrze…

Założę ci afrykańską maskę.

Znowu będziesz czysta!

Faza IV

Sajgon. Cholera! Wciąż tylko Sajgon…

Kapitan Willard

Za oknami pociągu rozciąga się polska monotonia: rdza, śmieci

I obietnica czegoś lepszego za horyzontem…

Wysiadłem na zdewastowanym dworcu i obserwuję na chodniku

Jak czerwona mrówka wchodzi w drogę mrówce czarnej

Jedna pożera drugą

Ale nie powiem wam która którą

***

To ostatnia niedziela…

Jutro będzie trzeba

Zdjąć kostium superbohatera

I być gotowym na potyczki z codziennością

Pozostaje jedynie nadzieja

Że jakieś zło kosmiczne

Zmyli drogę i pobłądzi w naszej galaktyce

Znowu będziesz moja

Generał

Pomarańcza się zepsuła

Mimo to obieram ją

Babram się

W jeszcze miększym miąższu

Niż zwykle

Łatwiejsze nie jest łatwe

Kabura

Wypuścili mnie z więzienia

Na wiosnę

Kobiety

KOBIETY

Kobiety

Mam miejsce na nowy tatuaż

Brudny Harry

Nie spodobały się jej

Moje kwiaty w oknach

Fakt nie dbam o nie dobrze

Odkąd wyrzuciłem odznakę

I zmieniłem magnum

Na zwykłą klamkę

Przeżyłem ukąszenie skorpiona

Ale miłość nie jest już jak dawniej

Tajemnicą

Cud-dylemat

Gdy światła nocy

Zaczynają wirować

Między liniami miasta

Złudzenia zmieniają się w dogmaty

Rozbieramy się szybko?

Rozbieramy się powoli?

***

Leśna rzeka jest wyjściem idealnym

Wije się kręta

Tworząc z wyrwanych drzew i kamieni

Miejsca mroczne

I niedostępne nawet dla drapieżników

Które boją się ruchomych piasków

A światła jest akurat tyle

Że będzie pięknie do końca

Tomasz Bohajedyn
Grafika: Tomasz Bohajedyn