TR, reżyseria Grzegorz Jarzyna

No i nie dojechałem.
Nie dojechałem, chociaż siedziałem już w aucie i miałem nawet koszulę na niedzielę oraz uzbrojony byłem w zapał i ciekawość spotkania z wami. Spojrzenie w lusterko pokazało jednak, że nie wyglądam olśniewająco, i poczułem się też nieolśniewająco. Od razu wydało mi się, że język mój jest ubogi, a wasz na pewno jest bogaty, że na pewno nosicie osobny pasek do każdych spodni, a ja w ogóle nie noszę paska, że na pewno macie wszystkie zęby, a ja nie mam wszystkich, więc może lepiej nie pojadę?... I zrobiło mi się smutno, że nie pojadę, bo cieszyłem się na ten wyjazd, i jak dotarło do mnie, że nie jadę, to posmutniałem dokumentnie, a w takim stanie byłoby nietaktem pokazywać się komukolwiek na oczy. Tyle ode mnie.

Niektóre arie operowe są bardzo porywające, a niektóre nie są tak porywające; niektóre kobiety są ładne w ubraniach, a inne są ładniejsze bez ubrań. Jedne mają małe guziczki a inne noszą dużo większe. Są takie, które znają odpowiedź zanim padnie pytanie, a bywają i takie, co nie znają żadnej odpowiedzi. Wszystkie chcą trafić prościutko do nieba, choćby i na skróty.

(fragment "Anka cześć," Ludwika Cichego, całość w dziale Anka cześć, lewe menu)

UZURPACJA
Mięsożerna roślina
przeżarła się prosięciem
połykając je w całości
Nie była dość wielka

Jej kwiaty zaczęły kwiczeć
łodyga wybrzuszyła się
zakręcił się korzonek
w końcu pognała chrząkając

DEFINICJA
Pies
który zdycha
i wie
że zdycha
jak pies

i może powiedzieć
że wie
że zdycha
jak pies
jest człowiekiem


z tomu Warngedichte, przekład Jacek St. Buras
Na podstawie LITERATURY NA ŚWIECIE 12 (68), grudzień 1968

Nudno jest strasznie, gdy jest strasznie i nudno.

Spada jabłko z drzewa na drogę i doznaje potwornych obrażeń.
Ostatkiem sił stacza się z jezdni do przydrożnego rowu, gdzie dogorywuje wprawdzie w męczarniach, ale poza zasięgiem wzroku ludzkich drapieżników uzbrojonych w apetyt aż po zęby.

Nudno jest strasznie, gdy jest strasznie i nudno.
Starając się nie następować na kreski i krzyżyki chodnika, jeden pijak wraca właśnie z wódki, a drugi akurat idzie się dopiero upić. Spotykają się przy śmietniku na osiedlu.

- O! Romek cześć, nie miałbyś czasem oddać moje 40 groszy?
- Już dawno ci chciałem, ale coś cię nie było...

Taką, ciekawie zapowiadającą się rozmowę przerywa rumor w śmietniku.
Trzy czarne wrony przeszukują kosze w poszukiwaniu skarbów, a tu podkrada się do nich bure kocisko. W gruncie rzeczy nie lubi wroniny kocisko; mysinę ponad wszystko przedkłada, zwłaszcza schab mysi i móżdżek. Po co się zatem zakrada? O! Odfruwają już wrony spłoszone głosami się do śmietnika zbliżającymi. Co powodowało kotem, że mu się zachciało nieulubione wrony podchodzić, nie dowiemy się, bo powody zostały przez odfrunięcie zniknięte.

Nudno jest strasznie, gdy jest strasznie i nudno.
W przydrożnym rowie, w alei jabłoni wiodącej do stolicy powiatu rozpala się już prawdziwa wojna o ranne jabłko. Pierwszy odkrywa je szczep wyjątkowo agresywnych drożdżaków, a zaraz potem zwiadowcy grzybów pleśniowych, ostatnie dołączają bakterie gnilne. I teraz te milionowe oddziały mikrobów ścierają się ze sobą w morderczych zapasach o krwawiący słodkawym sokiem wielki skarb.

Nudno jest strasznie, gdy jest strasznie i nudno.
Zasypia pijak umordowany rutyną codziennego staczania się, gdy drugi pijak zasiada dopiero w kompani rozpoczynającej taniec. Jeden jest już po wszystkim, a drugi ma wszystko przed sobą, a jutro będzie odwrotnie, a pojutrze jeszcze odwrotniej, aż się pomyli, bo przecież jeden i drugi są zawsze po i zawsze przed. Tymczasem w rowie, obok śmietnika przy drodze, maleje i gaśnie jabłko pożerane żywcem; zaczyna być po, coraz bardziej, nieodwracalnie.


Rysunek: Andrzej Bobrowski

Lis siada w cieniu czeremchy i drapie się tylną łapą po brzuchu. Potem za uchem, i znów po brzuchu. Kończą mu się pomysły, opada na trawę, otwiera pysk, wywiesza jęzor i ziaje. Jest 37 w cieniu. Przelatuje lelek kozodój i dopada ważkę już nieomal rozbijając się o słup trakcji kolejowej, ale się nie rozbija tylko zawraca i znika. Siwa czapla, po kolana w topniejącym bagnisku, co wczoraj było jeszcze stawem, namierza dzidą rybę, lecz nagle wykręca łeb, bo nasypem przelatuje z łomotem expres z gór do morza. Ryba korzysta z okazji, by ostatecznie dożyć w spokoju zaszczytów prababci.
Po sąsiedzku, za pierzeją z krzaków wikliny oddzielającą wysychający staw od reszty świata, kobieta mająca słabość do bycia lubianą, rozkłada kocyk.
- Jesteś moim ulubionym człowiekiem – mówi. Jej towarzysz nie wie, co z tym zrobić.
- Jesteś moim ulubionym człowiekiem – powtarza kobieta.
- Słyszę! - potwierdza poirytowany.
Z oddali narasta metaliczny łoskot; nadlatuje expres, tym razem z morza do gór. Ktoś wyrzuca przez okno gazetę; pęd uderza nią o słup, gazeta gubi wszystkie litery i przestaje być gazetą. Biała płachta papieru bezwładnie osuwa się po słupie w krzaki porastające nasyp.
- Kiedyś uważałeś, że jestem zabawna – odzywa się kobieta.
- Bo kiedyś byłaś.
Kobieta nie powie już nic.
Potem on zdejmuje buty, więc ona też zdejmuje.
Jest wciąż 37 w cieniu.

Rys. Andrzej Bobrowski

To, co się stało, mogłoby się równie dobrze i nie stać, i nic by się nie stało. Ale to się jednak stało.

Komar przyleciał ugryźć pewnego człowieka, nie wiedząc właściwie, kogo przyleciał ugryźć; komarowi było zupełnie obojętne kogo ugryzie. Ale temu człowiekowi nie było obojętne czy zostanie ugryziony czy nie.

Kiedy komar ugryzł tego człowieka, człowiek pacnął go, i było mu obojętne czy zabił komara, czy tylko odgonił. Ale komarowi nie było obojętne czy zostanie zabity czy tylko odgoniony. Było już jednak obojętne co myśli komar, bo człowiek go zabił.

PS

Świadkowie (kobieta i duży biały pies) na miejscu zdarzenia widzieli człowieka, który zabił, mimochodem, nie przerywając rozmowy ze swoim smartfonem. Co do komara, to z powodu zbyt wielkich obrażeń deformujących ciało denata, płci nie rozpoznano. Można jednak domniemywać, że komar był samicą, bo samce nie gryzą – tak obsesyjnie zajęte są samczymi sprawami, że zwyczajnie nie mają czasu na codzienne, banalne gryzienie człowieka. To całkowicie unieważnia człowieka i czyni go zupełnie obojętnym dla samca komara.

Człowiek z natury jest dobry. Dla samego siebie. I potrafi o sobie myśleć wyjątkowo, odświętnie i bez opamiętania, każdego dnia. Spośród wszystkich miliardów ludzi na świecie najbardziej lubi siebie. Kocha przyozdabiać się w krawaty, które nadają mu zwodniczy szacowny wygląd. I wtedy z wyglądu się składa i z wody, a nawet jak nie tylko z wyglądu samego, to zawsze jakoś przecież wygląda.

„(...) W powyższym fragmencie ukazane zostały zdarzenia dziejące się w czasie przeszłym. W tekście użyte zostały słowa skurwiel, jebać i chujoza, wulgarne mutacje określenia czynności seksualnych i wyrazu penis. Ta dosadność i wulgarność ma na celu do lektury zachęcenie osób, które nigdy by po tę lekturę inaczej nie sięgnęły, osób nieinteligentnych jak również nieletnich, wycieczek szkolnych a także osób niepiśmiennych. Ma to je rozweselić, ma to być bardzo śmieszne. Każdy w naszej piosence znajdzie coś dla siebie. Piosenka ta powstała za pieniądze z Unii Europejskiej. Ma na celu zwiększenie liczby głupców w społeczeństwie. Można ją przeczytać za pomocą liter zawartych w alfabecie. Wzory poszczególnych liter znajdziesz w internecie, www.czytajmiopowiadam.pl, lub zamówisz esemesem. Przestrzegamy przed prawdziwych liter podróbkami, te fałszywe znaki nie mają nic wspólnego z   prawdziwymi literami (...)"

Fragment Pawia Królowej, Doroty Masłowskiej, Biblioteka Twoich Myśli, Warszawa 2005

Czy naprawdę wywodzimy się z kultury łacińskiej i wszyscy pochodzimy od husarii?
Otóż nie wszyscy wywodzimy się z kultury łacińskiej, i nie pochodzimy w prostej linii od husarii.

Mówią, że pierwszy człowiek na świecie miał na imię Mieszko. I przyleciał z kosmosu na meteorycie zabić dinozaury, żeby powstała ewolucja. I zaraz z małpy zrobił się Pan Twardowski, co sprzedał duszę diabłu za koguta i odleciał na księżyc. Potem Święty Mikołaj Kopernik wstrzymał słońce i ruszył ziemię, ale rad – rada nie rada – musiała wymyślić kobieta Skłodowska, i wynaleziono kartofle oraz konia z wozem; tak powstał świat czyli Polska. A przy niej powyrastały stopniowo, w miarę zapotrzebowania: Ameryka, Londyn oraz francuskie winorośle, żeby Polacy mieli dokąd za chlebem jeździć, i powstały Niemcy, żeby produkować mercedesy dla Polaków, ale u nich recesja straszliwa, więc słabo produkują i nie wszyscy w Polsce jeszcze mercedesami jeżdżą. A zaraz potem ewolucja wyłoniła Chorwację, żeby Polacy mogli mieć dokąd pojechać się wykąpać. Pod pachami też.

- Myśli pan, że Bóg jest przeciwko nam?
- Bóg nigdy nie jest przeciwko nam; on zajmuje się swoimi sprawami.


Rysunek Andrzej Bobrowski